Dziękuję za życzenia ,i się nie gniewam bo nie jestem panienką na wydaniu tylko ,,starym łodziożem" .Mam zaszczyt być wspominany w książce Władka Stypczyńskiego. Sam osobiście przed Zjazdem proponowałem zaproszenie pana Stryjewskiego ale nie spotkało to się z większym zainteresowaniem. Bardzo dobrze jest mi znana rola pana posła w akcji ratowania Naszego T.Ż.Ś. mimo,że w tym czasie syn pana Stryjewskiego chodził do czternastki. A uczestnictwo w poczcie sztandarowym Naszej Szkoły to dla mnie największe wyróżnienie , które spotkało mnie związanego ze Szkołą i Żeglugą od 1961r. Notabene dwaj moi synowie są absolwentami Naszej Szkoły. Pozdrawiam Jacek.

Jacku....Józku...
kilka zdań zadumy i refleksji nad poruszonym tematem sztandarów i z tym związanych przeżyć i wzruszeń. Dla przykładu podam fakty z mojego parafialnego kościółka,gdzie od 1999 roku w dniu 16 maja,oraz 11 listopada celebrowane jest specjalne nabożeństwo. W tym kościółku urzęduje kapelan Wojska Polskiego w stopniu pułkownika,który uczestniczy także w misjach pokojowych ONZ.
Uczestniczy także garstka zaledwie starszych panów z 16 Batalionu Strzelców Lwowskich.



Jest także kompania honorowa ze sztandarem.
Podczas wejścia kapelana do ołtarza jest komenda dowódcy...
-kompaniaaaa....baczność!!!...prezentuuuj broń!!!...wówczas sztandar się pochyla...
Ta sytuacja się powtarza przed czytaniem ewangelii,oraz podczas podniesienia.
Patrzę na tych twardzieli spod Monte Cassino...są wzruszeni...mają łzy w oczach.

Nawet starzy Kościuszki żołnierze,
tyle krwi swej i cudzej przelali...
łzy ni jednaj,a teraz płakali,
i mówili za księdzem pacierze.

A. Mickiewicz- Śmierć pułkownika...fragment

Mnie coś chwyta za grdykę,jak zwykle nie mam chusteczki do nosa,udaję że mi coś wpadło do oka...
Bardzo często oglądam uroczystości państwowe przy grobie nieznanego żołnierza,gdzie są sztandary,gdzie także jest moment wzruszenia gdy zagrają Jeszcze Polska...
Wzruszam się jednako,zarówno w kościele,jak też na wyżej wspomnianych uroczystościach.
Są to dla wielu z nas chwile bardzo ważne.

Piszę o tym dlatego,aby usprawiedliwić Józka,oraz mocno wesprzeć Jacka,który w pełnym rynsztunku,w upale,zrobił to co mógł w tym momencie,a przecież nie miał wsparcia kolegów.
Wojsko wiadomo...
ćwiczy codziennie i też nie zawsze wychodzi na 100%.
Jacku...
prezentujesz się wspaniale w mundurze. Dobierz na przyszłość jeszcze ze dwie osoby. Mogą to być nauczycielki,może absolwent i nauczyciel(ka)...i będzie wspaniale.
Dobierz kogokolwiek,kto jest jeszcze na chodzie i koniecznie bez laski...bo lata lecą....niestety.

A tak w ogóle...
to nie potrzeba brać wszystkiego dosłownie...
oto przykład...
W pewnej żeglugowej firmie,lat temu kilkanaście to było.
Umordowany ciągłymi rozterkami dyrektor wybrał się w końcu na urlop. Po urlopie wchodzi na dziedziniec firmy i oczom nie wierzy. Pośrodku dziedzińca stoi fortepian,a przy nim największa w mieście dziwka gra poloneza że hej.
Zdumiony dyrektor woła w końcu kadrowca i pyta...co to wszystko znaczy???...
Kadrowiec bez namysłu...no przecież powiedział pan wyraźnie...
jak wrócę z urlopu,to ma w firmie kurwa grać!!!......
Pozdrawiam...Tadeusz

Dobra puenta naszej historii. Tadziu dzięki. Natchnąłeś mnie do dalszego działania.... Nie ma -jak dobry humor Pozdrawiam Jacek.