Składam wyrazy szczerego żalu i współczucia z powodu śmierci męża - ojca - dziadka.
Janusz Tyburcy

Józek Węgrzyn nie ma dostępu do internetu, będąc obecnie w swojej rodzinnej, polskiej miejscowości na pogrzebie mamy.

Na prośbę w imieniu i z upoważnienia Józka W. - składa On wyrazy serdecznego współczucia Żonie i Rodzinie Zygmunta Szewczyka.

Żonie Zygmunta oraz JEGO Rodzinie wyrażam moje szczere,z głębi serca płynące wyrazy współodczucia...NIC!...żadne słowa nie potrafią określić żalu i wielkiego smutku z powodu JEGO odejścia..
Zostawiłeś ZYGA ,niczym nie do zapełnienia lukę..czeluść..ŻYJ DALEJ W SERCACH I W TYSIĄCACH PAMIĄTEK,KTÓRE PO SOBIE ZOSTAWIŁEŚ!...ŻEGNAJ!!

"..niewinna maleńka łza
perliście po twarzy się toczy,
płomienny uśmiech zgasł
jak świeca w starym kościele,
bezsilność,smutek i płacz...
...zostało tak niewiele.."

ZYGA!..niech ogarnie Cię WIECZNA ŚWIATŁOŚĆ tej WIELKIEJ MOCY,która jest nad nami!!...zapalam świecę...
niepogodzona,pełna smutku i żalu Twoja koleżanka ze Strony tereska

Jakim człowiekiem był Zygmunt?...
czy pozostawił coś po sobie oprócz smalcu i aroniowki?...
Korespondowałem z Zygmuntem nieco,wymienialiśmy poglądy nie tylko na sprawy absolwenckie.
Nie wszystko mogę ujawnić,lecz w tej sytuacji co nieco ujawnię...Zygmunt mi to wybaczy.
Oto fragment listu Zygmunta.

"Cześć Tadeusz.
(….............................................).
Wieczorem w świetlicy internatu odbyło się coroczne, tradycyjne spotkanie nauczycieli i pracowników administracyjnych TŻŚ-u. Było wspaniale. Wesoło ze wspólnym śpiewaniem, przyjacielsko, smacznie w jedzeniu i piciu. Każdy coś przyniósł - ja oczywiście: smalec i aroniówkę, które w międzyczasie stały się sławne i uczestnicy stanowczo się o nie upominali. Obgadywaliśmy wiele spraw. M.in nieprzyjazny jazgot na stronach absolwenckich. Wymieniliśmy opinie (…..........................).
I wiesz, przestałem mieć wątpliwości czy słuszne są moje decyzje.
(…............................)...

Byłem w zeszłym tygodniu ze Zbyszkiem Priebe u jednego z naszych nauczycieli i wychowawców. Zgłaszałem wcześniej, że z powodu choroby żyje na skraju nędzy. Uruchomiliśmy pomoc. Ja wraz z synem pomalujemy Mu mieszkanie. Zainstalujemy nową kuchenkę gazową. Priebe organizuje pomoc lekarzy specjalistów. Kolejny z kolegów z mojej klasy przygotowuje deski i materiały by chałupie dało się mieszkać. Wkrótce wraca Jego żona ze szpitala i staramy się by zdążyć.
(….....................................)...

Jak widzisz...są różne formy uczestniczenia w "życiu absolwenckim". Można bić pianę na stronach. Robić wiele dla autokreacji dla komercyjnych i nie tylko celów. Przestałem oceniać, choć nie przestałem się zdumiewać, czy to uczciwe, rzetelne i nie przynosi więcej ujmy niż sympatii.
Proszę byś potraktował ten list jako wyłącznie prywatny. Pozdrawiam Zyga.

Wrocław 25 lutego 2011 roku."

ps.
"Non omnis moriar..." - "Nie wszystek umrę"...

Tak Zygmuncie...nie wszystek umarłeś...pozostawiłeś po sobie wspaniale zapisaną absolwencką kartę.

POKÓJ TWOJEJ SZLACHETNEJ MARYNARSKIEJ DUSZY....(*)...

Pustka.... Brak słów [*]. Żonie Irminie i całej Rodzinie Zygi składam głębokie wyrazy współczucia.

Informacje o pogrzebie Zygi: http://www.tzs.ze...eadmore=46

Zyga - odszedłeś, pozostawiłeś po Sobie smutek, żal i łzy. Żonie Irmince oraz całej Rodzinie składam z głębi serca słowa współczucia i wsparcia w tych tak trudnych chwilach. Pamiętaj, Irminko, że jesteśmy z Tobą.

ZYGMUNTOWI DEDYKUJĘ...

Ostatnia droga,choć nie na własnych nogach
Sen wieczny bez snów
Na martwym ciele żywych kwiatów pęk
Przez łzy kilka niewyraźnych słów
Nieprzespana noc,niewyspany dzień
OSTATNIE POŻEGNANIE - bez podania ręki
Nowy nagrobek ,kolejny znicz - strażnik pamięci...

/Nadziana/

Relacja z ostatniego rejsu naszego Przyjaciela Zygmunta na drugi brzeg rzeki życia: http://www.tzs.ze...eadmore=47

Dziękuję za relację z ostatniej ziemskiej drogi wraz z ZYGĄ..w dniu tym towarzyszyłam konduktowi żałobnemu i zapaliłam świecę ZYGMUNTOWI...do tej pory jeszcze nie trafiło do mnie..że po prostu ODSZEDŁ...cieszyłam się,że na Zjeździe uścisnę JEGO dłoń...przekazał mi jeszcze życzenia świąteczno-noworoczne i zrobił to w tak uroczo-zabawny sposób..specyficzny dla NIEGO...SIŁA WYŻSZA zdecydowała inaczej...tutaj już Go nie zobaczę...nie omieszkam pójść w miejsce jego spoczynku,kiedy przyjadę na Zjazd Absolwentów do Wrocławia..będzie w tej mojej podróży nuta melancholii..wspomnienie sympatycznego,lubianego,nadzwyczaj aktywnego KOLEGI ...
ZYGA!!!!..utonąłeś w morzu cudnych kwiatów..spoczywaj na nich!!! ...OBY NIGDY NIE ZWIĘDŁY!!!....refleksyjna tereska

Bardzo serdecznie dziękuję za udział w pogrzebie mojego męża Zygmunta, za wsparcie, za wszystkie ciepłe słowa. Jackowi Karczowi i Waldkowi Rybickiemu za wiele dobrych słów o Zygmuncie. Jest to dla mnie trudny czas, ale nie zapominajcie o mnie, w Rudej Biedaczce drzwi są dalej dla wszystkich otwarte.